توی ذهنم مثل همیشه پر از کلمه است،بی هیچ نظم و آرایشی ...اما به قلم نمیان!نمیتونم به قلم برسونمشون!ولی اینجا رو فراموش نمی کنم ، هستم ولی خاموش...دلم برای نوشتن حسابی تنگ است...