…من هستم و يك چمدان از ارزوهاي دست نخورده و افق هاي پيش رو!

كسي چه ميداند شايد روزهاي مه الود هم به پايان رسيدوشادي رنگ گرفت !

كاش يك روز تمام خوابهايم تعبير شود

كاش ميشد تا اسمان هفتم بالا رفت

كاش روزهاي خوشرنگ به من وتو لبخند بزنند

كاش ميشد با چشماني ساده تر از باران به اسمان نگاه كرد

شايد فقط بايد روياها را در پارچه اي از حرير پيچيدوزيرسرگذاشت...به همين سادگی!!

این متن رو خیلی دوست دارم برای رویا و عاطفه عزیزم  خودم و همه ارزوهای قشنگ دنیا...